The Book Of My Life
Let me watch by the fire and remember my days
And it may be a trick of the firelight
But the flickering pages that trouble my sight
Is a book I'm afraid to write
It's the book of my days, it's the book of my life
And it's cut like a fruit on the blade of a knife
And it's all there to see as the section reveals
There's some sorrow in every life
If it reads like a puzzle, a wandering maze
Then I won't understand 'til the end of my days
I'm still forced to remember,
Remember the words of my life
There are promises broken and promises kept
Angry words that were spoken, when I should have wept
There's a chapter of secrets, and words to confess
If I lose everything that I possess
There's a chapter on loss and a ghost who won't die
There's a chapter on love where the ink's never dry
There are sentences served in a prison I built out of lies.
Though the pages are numbered
I can't see where they lead
For the end is a mystery no-one can read
In the book of my life
There's a chapter on fathers a chapter on sons
There are pages of conflicts that nobody won
And the battles you lost and your bitter defeat,
There's a page where we fail to meet
There are tales of good fortune that couldn't be planned
There's a chapter on God that I don't understand
There's a promise of Heaven and Hell but I'm damned if I see
Though the pages are numbered
I can't see where they lead
For the end is a mystery no-one can read
In the book of my life
Now the daylight's returning
And if one sentence is true
All these pages are burning
And all that's left is you
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Klop, klop. Wie is daar? De kosmische boodschapper!
Sommige liedteksten zouden verzameld moeten worden in een gedichtenbundel. Sommige melodieën zouden als pijnstillers in apotheken beschikbaar moeten zijn. Muziek is een gezongen verhaal, een herinnering gevat in klanken. Muziek huilt, muziek heelt.
En precies als ik het nodig heb, uit onverwachte hoek, dient het lied zich aan, als een kosmische boodschapper. Een lied dat een mantra wordt, een betekenis krijgt die de componist ervan nooit bedoeld heeft, een lied dat mij liefdevol in de goede richting duwt. Door een storm, voorbij mijn belevingswereld, tot het einde der tijden, langs de afgrond van mijn angst…
Bestaat er iets mooiers dan muziek luisteren? Ja, muziek maken!
Liedjes spelen een belangrijke rol in mijn boek en in mijn leven. Muziek verdient daarom op mijn blog haar eigen lofzang. Maar soms wint de lezer in mij van de schrijver. Als dat wat ik voel zo perfect omschreven is, dat er niets meer aan toe te voegen is. Zoals onderstaande passage uit het nog uit te komen boek (Arbeiderspers) ‘Een uur en achttien minuten’:
Ik luister muziek.
Liedjes waar ik mijn gevoel in probeer te herkennen. Dat lukt niet altijd, maar dan maak ik het ervan. Ik ben snel tevreden. Liedjes helpen me breken wanneer ik te lang heel blijf.
-Peter Zantingh
