Relativi-tijd!

Wat ooit science fiction heette, lijkt nu science non-fiction te worden, door een recente test in het Europees deeltjesfysica laboratorium CERN. Daar tartte een afgevuurde neutrinobundel, die sneller dan het licht door een tunnel raasde, de beroemdste theorie ooit: E = mc² . Einstein zei het zelf al: ‘Verbeelding is belangrijker dan kennis,’ en onze hedendaagse verbeelding lijkt zijn kennis nu te hebben ingehaald.

Reizen in de tijd was tot voor kort het domein van fantasierijke roman- en scenarioschrijvers. H.G. Wells schreef zijn ‘Tijdmachine’ de eeuwigheid in en Audrey Niffenegger spon in ‘De vrouw van de Tijdreiziger’ een decennia overspannend liefdesweb. Op TV nam Dr. Who ons mee in zijn blauwe telefooncel de TARDIS en in de bios had Michael J. Fox een Delorian tot zijn beschikking om ons tot drie keer toe, mee terug te nemen naar de toekomst.

Zelf doe ik het liefst alles achterstevoren. Daar komt geen neutrinobundel aan te pas. Waar menig schrijver zich laat inspireren door een eerder bezochte locatie, bedenk ik een verlaten eiland met zandsteen klippen en ga me dan pas afvragen, waar dat in vredesnaam zou kunnen zijn. Met mijn complete social media netwerk al in stelling, boek ik de cursus ‘social media expert in 1 dag’ en nu mijn boek af is, ligt de bestelling van mijn blauw gebuikte online boekdealer op de deurmat: 'Handboek voor schrijvers'. Na wat ongeduldig gefriemel met de verpakking, sla ik de laatste bladzijde open en lees het boek. Achterstevoren, uiteraard.

Hoe meetbaar ook, tijd blijft een relatief begrip. De kloktijd die met Zwitserse precisie onze agenda’s domineert, staat in schril contrast tot de innerlijke tijdsbeleving die ruimte biedt aan creativiteit, inspiratie en  verbondenheid. Tijd vliegt als het gezellig is en kruipt als je moet wachten. En heel soms maakt tijd zijn belofte waar en heelt liefdevol alle wonden. Dus omarm de uren, kus de minuten, streel de seconden. Alles wat we hebben is het nu.

Het is laat zoals ieder jaar, de tijd zit krap in zijn heden,
vandaag is steeds weer geweest
steek dus het licht aan dat de toekomst nog uitspaart,
spreek het brood aan dat nog niet doof is,
maak de taal waar achter zijn tekens,
spel het vlees, stil de tijd, leef nog even.
-Gerrit Kouwenaar

UPDATE: Vele duimen kwamen en zagen, maar slechts 13 duimen overwonnen: Check de duimengallerij op http://growingabook.blogspot.com/p/beeld.html

Ria Schopman is Growing A Book called Alea