Die helpt je zo uit de puree
Druk hem in en ga maar mee
De bloemen buiten zetten
Met deze woorden riep de tachtiger jaren band Doe Maar de aan de beeldbuis verslaafde jeugd op, het bankhangen te verruilen voor een avondje stappen met vrienden. Dat is gedeeltelijk gelukt.
We hoeven niet meer op de bank te hangen om alles te volgen. We kunnen middels mobiel, laptop en tablet ook elders digitaal in de informatiebrij roeren. We tweeten, sms’en en whapsappen wat af tot we er een RSI-duim van krijgen. Wie had ooit kunnen voorspellen dat onze opponeerbare vriend de hoofdrol zou spelen in onze communicatie?
Toegegeven, de duim zat altijd al vol met verhalen, die je er dan wel eerst uit moest zuigen natuurlijk, maar toch.
De vraag blijft, waarom ons brein continu in de check-modus is, want er komt zelden iets bovendrijven wat we niet hadden willen missen. We zijn feitenjagers geworden die onophoudelijk tijdlijnen afstruinen op zoek naar prikkelende tweets of status updates om te becommentariëren.
Dat werkt blijkbaar verslavend en die verslaving heeft een naam: FOMO! Voluit ‘Fear Of Missing Out’ oftewel ‘bang om iets te missen’.
En zo ontstaat een paradox. We zijn zo geconditioneerd door onze social media verslaving dat tijdens ontmoetingen waarbij we de kans hebben om echt contact te maken, onze aandacht telkens weer afdwaalt naar de platformen die we in de eerste plaats bezochten vanuit een natuurlijke behoefte om ons te verbinden met iemand zoals de persoon die nu tegenover ons zit.
Laat uw beltoon dus maar rinkelen, uw toestel lekker vibreren, er zit een knop op uw mobiel…
Klamme handjes na het lezen van dit bericht? Doe de FOMO-test
Lees hier wat ik in 2011 schreef over dit onderwerp: SM: Je moet er van houden...
Ria Schopman is Growing A Book called Alea!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten