woensdag 4 januari 2012

Janus Nostradamus



Heel Nederland heeft een krijsende kater en kolkend maagzuur waar geen Paracetemol en Rennies tegen opgewassen zijn. De glasbak kan rekenen op een buitenproportionele storting en de Gemeentereiniging maakt zich op om mijn stad te ontdoen van een roodpapieren tapijt van gebruikt vuurwerk. Op sommige straathoeken smeulen de restanten van pallets en kerstbomen nog na. Nieuwjaarsdag 2012.

Dit was onze laatste jaarwisseling. Volgens de Maya’s althans, want onze dagen zijn geteld. Letterlijk. Op 21-12 houdt de kalender op en is het uit met de pret. Ook de onbetwiste vader van het doemdenken, Nostradamus, voorspelde het einde van de wereld, maar van rekenen had hij beduidend minder verstand. Zijn maximale houdbaarheidsdatum voor de aarde was het jaar 2000, maar zo makkelijk laat dit hardnekkige menselijke ras zich er niet onder krijgen. Doorbijters zijn we, die, als de wereld dan toch moet vergaan, haar wel graag zelf om zeep helpen. Daar hebben we geen tsunamie of vallende meteoriet voor nodig. 




Zoals zoveel mensen maak ook ik, op nieuwjaarsdag de balans op. Als de God Janus met zijn twee hoofden, kijk ik vooruit en terug: een blik op het verleden en een blik op de toekomst. Weet je wat ik zie? Ik zie mensen die om het milieu geven, dieren beschermen, mensen die elkaar helpen. Ik zie onvoorwaardelijke liefde in mensen die beseffen, dat we allemaal met elkaar en alles wat leeft, verbonden zijn.
In de oneindige cirkel van het leven houdt een einde ook altijd een nieuw begin in. Er komt wel degelijk een einde in 2012. Een einde aan gierigheid, hebberigheid, jaloezie, onverschilligheid en onverdraagzaamheid.



2012 is geen einde maar een nieuw begin. Een begin van saamhorigheid, elkaar iets gunnen en verbondenheid. Dat is mijn realiteit, zelf geschapen.
En voor wat betreft de 2012 Apocalyps? Laat maar komen. Apokalupsis (Grieks voor revelatie) betekent letterlijk 'het opheffen van de sluier', of onthulling/openbaring. Ik ben er klaar voor.


Scheppingsverhaal van Sioux indianen:

De Schepper verzamelde al zijn creaties en zei: "Ik wil iets verstoppen voor de mensen totdat ze er klaar voor zijn; het inzicht dat zij hun eigen werkelijkheid creëren."
De adelaar zei: "Geef het aan mij, ik breng het naar de maan."
De Schepper zei: "Nee, er komt een dag dat ze daar komen en het dan zullen vinden."
De zalm zei: "Ik zal het naar de bodem van de oceaan brengen."
"Nee, ook daar zullen zij heengaan."
De buffel zei: "Ik zal het begraven op de wijde vlaktes."
De Schepper zei: "Ze zullen de huid van de aarde opensnijden en het daar zelfs vinden."
Grootmoeder mol, die in de schoot van Moeder Aarde leeft en geen fysieke maar spirituele ogen heeft, zei: ‘’Stop het in henzelf."
En de Schepper zei, "Gedaan!"



Baby, it aint over, till it's over
-Lenny Kravitz

Ria Schopman is Growing A Book Alea.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten