zaterdag 16 juli 2011

Debu-tante

Ik zwier gracieus rond in mijn met pailletten bezaaide baljurk. Ik flirt met Kluun en roddel met Saskia Noort. Voor het flitsend oog der paparazzi steel ik, door me behendig tegen Joost Zwagerman’s schouder te vleien, zijn plaats in de spotlights. Debutante op het boekenbal 2012.

‘Tante Ria, tante Ria, vertel een verhaaltje, asjeblieft?’ vraagt Caitlyn terwijl ze na een korte aanloop haar vederlichte meisjeslichaam over de slotgracht van mijn luchtkasteel werpt. Zo mijn schoot in.
‘Dat kan niet lieverd, ik ben aan het schrijven’.
‘Wanneer ben je klaar dan?’
‘Over een poosje.’
‘Tante Ria, ben jij een schrijver?’

In haar kinderlogica is geen plaats voor nuances als amateur of auteur, voor labels als lectuur of literatuur, voor negatieve of positieve gevoelswaarde van begrippen. Woorden betekenen voor haar nog gewoon wat ze betekenen. Iemand die schrijft, is een schrijver.

‘Als je klaar bent, tante Ria,’ probeert ze, ‘lees je het verhaaltje dan voor?’
‘Het is een verhaal voor grote mensen,’ zeg ik.
‘Maar ik ben ook een groot mens’ zegt ze, terwijl ze van mijn schoot af klimt en op haar tenen staand met haar armen ver boven haar hoofd reikt.
‘Veel groter dan Mandy en Megan.’



En zo is it. Alles is relatief. Hoe groot je bent, hangt alleen maar af van hoe klein je zusjes zijn. Als ik de lat voor mijn manuscript zo hoog leg, dat ik er zelfs met een poolstok niet overheen zou kunnen springen, komt dat boek er natuurlijk nooit.

‘Tante Ria’, plukt ze aan mijn T-shirt, ‘ben jij een schrijver?’
‘Ja, ik ben een schrijver,’ beken ik. Eindelijk uit de kast. Ik zat er zo diep in, dat ik al halverwege naar Narnia was.
‘En je bent ook mijn tante!’
‘Ja, ik ben jouw debu-tante!’

Ze gooit haar armpjes om mijn nek en samen gieren we het uit om dat rare woord dat haar niets zegt maar voor mij het startschot is voor de eerste etappe van een avontuurlijke reis op weg naar publicatie van mijn eerste boek.

‘Tante Ria, vertel je nu een verhaaltje, as-je-blie-hieft?’

‘I cannot be awake, for nothing looks to me as it did before. Or else I am awake for the first time and all before has been a mean sleep.’
- Walt Whitman





Ria Schopman is Growing A Book called Alea


Geen opmerkingen:

Een reactie posten