Duim voor mij!

Een op de vijf mensen heeft RSI klachten. Tintelingen, stijfheid, kramp, gevoelloosheid, krachtsverlies en een branderig gevoel, veroorzaakt door repeterende bewegingen. Kon je vroeger van de dokter nog best thuiskomen met een tenniselleboog of voetbalknie, het kwam immers door te veel sporten, zie maar eens een hippe verklaring te vinden voor een muisarm. Klinkt stukken minder sportief. Maar het kan erger. Met stip op nummer 1 in de RSI top tien, staat onze beschadigde opponeerbare vriend: de SMS-duim!

Wie had dat kunnen voorspellen? De opmars van de duim. Deze veredelde vinger heeft zelfs zijn eigen prijs; de Gouden Duim voor het origineelste sms-je.

Natuurlijk besliste hij vroeger in de arena al over leven en dood, maar dan alleen als hij vast zat aan de hand van een Romeinse keizer. En ja, hij zat altijd al vol met verhalen, die je er dan wel eerst uit moest zuigen natuurlijk. Maar lekker lummelen is er niet meer bij. Welke duim heeft tegenwoordig nog tijd om met een andere drukbezette duim, samen duimen te draaien?

Je ziet hem overal. Hij staat onder ieder bericht. Vind ik leuk. Zijn baas, Facebook, heeft zijn beeltenis tot in de verste achteraf steegjes van het internet verspreid. ‘Klik op mij, wees de eerste van je vrienden die dit leuk vindt.’ Kleine moeite, dus ik klik.

Toch, beste mensen, ben ik bang dat de duim ons onder de duim heeft. Als hij niet automatisch over ons telefoonschermpje zigzagt, drukt hij wel op knopjes van game controllers. Daar krijg je dan weer een Nintendo-duim van. De duim heeft de pen van de troon gestoten en dat maakt hem machtiger dan het zwaard. Wees er zuinig op.

Weet je wat? Laten we hem een vereeuwigen. Maak een foto van je duim voor mij. Ik lijst hem in en geef hem een ereplaatsje in mijn duimengallerij. Vind mij leuk. Duim voor mij!

Pak je camera of telefoon en stuur een foto van je duim naar

growingabook@gmail.com gewoon voor de eeuwige roem, voor de leuk.

Ria Schopman is Growing A Book called Alea

‘The secret of happiness is not in doing what one likes, but in liking what one does.’
-James Matthew Barrie